(Plorkanto de lavistino.)
La sapo, ne daŭras ĝi,
La gutoj, malpli, malpli,
Sed vane eĉ kantas ŝi,
Sur blanka tolaĵ', ho Di' !
Ho sapumo, negrino, sapumo!
Mi sapumas senĉese frapante!
Nun mi lavas vian veston,
Sed hejme ĵus krias mi filo, mastrino.
Ho sapumo, negrino, sapumo!
Mi sapumas senĉese frapante!
Tolaĵon, ŝi havas ĝin,
Lacega mi vidas ŝin;
Tolaĵo, des pli, ju pli,
Sed monon, ĉu gajnas ŝi?
Ho sapumo, negrino, sapumo!
Mi sapumas senĉese frapante!
Por ke mi lavu veston
De mastrino, ja!
Por ke mi lavu veston
De mastrino, ja!
[Aŭtoris: Monsueto kaj Cartola, famaj brazilanaj muzikistoj. La brazila muzikistino Marisa Monte verkis novan version por la originala kompozicio. Esperantigis: Jozefo Lejte.] |
